15 Φεβρουαρίου 2008

Το γράμμα

.............................................................................................Να το γράψω?

........................Να μην το γράψω?

.......................................................Θα το λάβει?

......................Θα το ανοίξει?
...................................................Θα το διαβάσει?
........................................................................................................Θα το πετάξει?

..............................Θα το σκίσει?
.........................................Θα απαντήσει?

10 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Το έστειλες; Απάντησε;;

Αρκούρης είπε...

δεν τό'στειλα ρε συ, για τους λόγους που αναφέρω. Αν και δε θα μπορώ ποτέ να ξέρω αν το διαβάσει ή αν απλά το ρίξει στα σκουπίδια, αν δεν το διαβάσει καν, είναι πολλά που δε θα καταλάβει. Από την άλλη, το να μην πάρω απάντηση (που νομίζω ότι είναι και το πιο σίγουρο) θα με στεναχωρέσει τα μάλα..

για πες κι εσύ, τι να κάνω?

Hfaistiwnas είπε...

Ανάλογα τι θα γράψεις φίλε μου. Αν θες να πεις απλά τι νιώθεις να στείλεις, έχεις να χάσεις τίποτα; Αλλά αν το κάνεις κάντο έτσι ώστε να μην περιμένεις απάντηση. Ώστε να μην σε τρώει τι έγινε. Εγώ λέω ότι αν δεν κάνεις λάθος διεύθυνση σίγουρα θα το λάβει. Και το μόνο σίγουρο είναι πως θα το ανοίξει και φυσικά θα το διαβάσει, εκτός αν του έκανες τόσο μεγάλο κακό, που δεν θέλει να σε βλέπει ούτε στο γραπτό λόγο...

b|a|s|n\i/a είπε...

και γιατί να μην τον δεις στα μάτια και να του πεις ό,τι έχεις να του πεις; πονάει περισσότερο ίσως. ναι. και αν είναι να τελειώσει κάτι. πάει τέλειωσε. με όποιον τρόπο. τουλάχιστον θα ξέρεις ότι τα 'χεις πει.

Αρκούρης είπε...

@ Hfaistiwnas:
φυσικά και το κάνω για να πω απλά τι νοιώθω. Κι έχεις δίκιο, δεν έχω να χάσω τίποτα. Ίσως μόνο την τελευταία μου ελπίδα... Όσο για το αν του έκανα κακό, δεν το νομίζω. (που μπορεί και να κάνω λάθος βέβαια, και να μην το ξέρω καν...) Εκτός αν είναι μεγάλο κακό να είσαι διατεθιμένος, αλλά και να θες, να αγαπήσεις τον άλλον.

@ b|a|s|n\i/a:
μα θέλω να τον δω στα μάτια! Το θέλω όσο δε φαντάζεσαι. Αλλά άμα ούτε καν δείχνει διάθεση να μου μιλήσει, έστω στο τηλέφωνο, έστω και πίσω από μια οθόνη υπολογιστή, νομίζεις ότι θα θέλει να συναντηθούμε κιόλας? Εγώ το θέλω σαν τρελλός, όσο κι αν με πονέσει. Μέχρι σήμερα το απόγευμα, το είχα κανονισμένο να πάω να τον δω. Ένα η-μέιλ του που έλαβα όμως, με έκανε να καταλάβω ότι θα απεύφευγε να με δει καν, κι έτσι το ακύρωσα. Είμαι πολύ χαμένος... Φαίνεται? ;)

Hfaistiwnas είπε...

Το καλύτερο θα ήταν να βρεθείτε, αλλά αφού δεν γίνεται (εκ μέρους του), άστο. Αν και μια προσπάθεια ακόμη δεν βλάπτει. Ίσως να μην έχεις καθόλου φταίξει, να έχει αυτός αλλάξει.. Για το γράμμα, το σκέφτεσαι;

Αρκούρης είπε...

εννοείται ότι το καλύτερο αυτό θα ήταν, έλα όμως που δε γίνεται?... Όσο για το αν έχει αλλάξει αυτός, πιστεύω ότι είναι λιγάκι ασυνήθιστο μέσα σε τρεις μέρες να αλλάζει κανείς τόσο πολύ. Αλλά και πάλι, θα ήθελα να ήταν κάτι που θα το συζήταγε μαζί μου. Να μην με άφήνε έτσι ξεκρέμαστο. Κι απλά να σου θυμίσω κι εσύ τι πέρασες όταν ο ...δικός σου "δεν έστειλε ούτε περιστέρι" (όπως το έγραψες). Το γράμμα το γράφω ήδη. Είναι δύσκολο γιατί δεν ξέρω από που να το αρχίσω και που να το πάω, αλλά το παλεύω...

σε ευχαριστώ ειλικρινά για το ενδιαφέρον!

Hfaistiwnas είπε...

Θα περιμένω αντιδράσεις..

b|a|s|n\i/a είπε...

δεν ζητιανεύεται η αγάπη ή το ενδιαφέρον. μέχρι ένα σημείο ναι, και νομίζω είναι απαραίτητο να ξέρεις ότι έχεις εξαντλήσει κάθε περιθώριο. και πάντα εξαρτάται από την αγάπη και το ενδιαφέρον.

Αρκούρης είπε...

@ Hfaistiwnas:
τελικά έκανα κάτι "καλύτερο" (και καλά...). Πήγα για ένα πρόσωπο-με-πρόσωπο. Στην τελική, ευτυχώς που δεν το έστειλα: αν κρίνω από τις αντιδράσεις που έλαβα, μάλλον δε θα έπαιρνα ποτέ απάντηση ακόμα κι αν όντως έστελνα το γράμμα...

@ b|a|s|n\i/a:
έχεις δίκιο. Δεν θα έπρεπε να ζητιανεύεται. Τώρα πια είμαι αρκετά σίγουρος ότι έχω εξαντλήσει κάθε περιθώριο, και μάλλον τα έχω ξεπεράσει και τα περιθώρια και τα όρια. Τελικά, μάλλον λάθος το ερμήνευσα το ενδιαφέρον που λάμβανα. Μάλλον ήταν στο μυαλό μου. Μάλλον κάποια "άλλα" πράγματα ήταν πιο σημαντικά (πχ. να κρατήσει κανείς τον εγωισμό του, κλπ). Φυσικά, έκανα κι εγώ τα λάθη μου στο χειρισμό, αλλά πάει, τέλειωσε πια... Αυτό πιστεύω.