Έχω αφήσει πολλά σχόλια αναπάντητα κι όλα μου τα αγαπημένα μπολογκς αδιάβαστα, αλλά τώρα που επιτέλους ησύχασα με τη δουλειά, θ'αρχίσω σιγά-σιγά να τα απαντάω και θα περάσω μια βόλτα να δω τι κάνατε όλοι σας το καλοκαίρι.
Θα τα λέμε συχνότερα τώρα λοιπόν!
Καλό απόγευμα να ευχηθώ και να απολαύσετε ότι απέμεινε απ'το Σαββατοκύριακο σας.
17 Αυγούστου 2008
Αναδιοργάνωση
Φυσικά φαινόμενα
Μεσάνυχτα. Βεράντα. Αιώρα. Παγωμένη μπύρα στο τραπέζι από δίπλα. Ενδιαφέρον βιβλίο. Ζωάκια να κάνουν τους νυχτερινούς τους ήχους. Και ξαφνικά: κλικ κλικ. Μήνυμα στο κινητό: "Βλέπεις την έκλειψη?"
Κάνω λίγο αριστερά. Τίποτα. Κάνω λίγο δεξιά. Τίποτα. Σηκώνομαι και πάω στην άκρη της βεράντας, μπας και δω τίποτα. Και ξαφνικά, να τη! Ένα τεράστιο πορτοκαλοκίτρινο φεγγάρι σε πληρη άνθιση λόγω πανσελήνου, με τα 4/5 να είναι σκιασμένα. Γουώου! Απίστευτο θέαμα. Αφού στείλω πίσω μήνυμα για να ευχαριστήσω, ενημερώνω κάμποσο κόσμο να δουν το φαινόμενο αυτό και την ξαναράζω στην αιώρα διαβάζοντας.
Μετά από λίγο (όποιος με έχει χαρακτηρίσει "ανώμαλο" από την προηγούμενη ανάρτηση, μπορεί να σταματήσει το διάβασμα εδώ - θα χαλαστεί πολύ αν συνεχίσει) κλείνω το βιβλίο, κοιτάω τα άστρα από πάνω και μπαίνω σε σκέψεις: άραγε είναι φυσικό φαινόμενο το κόλλημα μου? Άραγε είναι φυσικό φαινόμενο η αντίδραση του? Άραγε το πως νοιώθει να παραμένει αναλλίωτο, και απλά το κρύβει μια κάποια "σκιά" και θα φύγει, όπως θα φύγει και η σκιά από το φεγγάρι? Άραγε είμαι περισσότερο χαζός από όσο νομίζω?...