13 Μαΐου 2008

If you're going to create electricity...

... then use it!

Αυτή η ατάκα (από παλιά διαφήμιση ρολογιών με ένα καραγκόμενο που είχε όντως ηλεκτροφόρο βλέμμα) μου ήρθε στο μυαλό μετά την στιχομυθία μας. Και νομίζω καλά τον κατάλαβα. Αλλά ας πάρουμε τα πράματα από την αρχή.

Η μαγειρευτικότατη* Ε με προσκάλεσε να πάμε τις προάλλες θέατρο. "Θα είναι και ο φίλος μου ο Δ." μου είπε και έκλεισε το μάτι με νάζι. Αφού τη ρωτάω τι ακριβώς εννοεί, μου λέει ότι δεν είναι και καλά σίγουρη για το παιδί, αλλά από ότι κατάλαβε το μαστιγώνει το δελφίνι. Κι επειδή η παράσταση ακουγόταν ενδιαφέρουσα, αποφάσισα να πάω. Και πολύ πιο αποφασισμένος κιόλας. Μετά από τις συμβουλές που πήρα σε προηγούμενη ανάρτηση, θα ήμουν ακόμα πιο τολμηρός. Στην τελική, ο τολμών είναι που νικά. Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Χμ, ναι, αυτό κολλάει πιο καλά. Γιατί τα χέρια έκαναν όλη τη δουλειά. Προς το παρόν τουλάχιστον.

Φτάνουμε λοιπόν στο θέατρο και ο Δ ήταν ήδη εκεί. Εν τω μεταξύ, όσες φορές τον είχα δει παλιότερα, πάντα ήταν φιλικότατος και ομιλητικότατος. Τον πλησιάζουμε από δεξιά του (έχει σημασία αυτό) και αφού αγκαλιαστικοφιληθήκανε με την Ε μου προτείνει το χέρι για χειραψία. Απλώνω κι εγώ το δικό μου προσέχοντας να μην του κτυπήσω τον αγκώνα στο μπράτσο του καθίσματος που ήταν ακριβώς από κάτω. Παρ'όλ'αυτά, τον ρωτάω στο καπάκι:
- Σου προκάλεσα μήπως ηλεκτρισμό?
- Όχι, έπρεπε?
- Ε, κάπως, ναι.
- Να το ξαναδοκιμάσουμε τότε?
Του ξαναπιάνω το χέρι και επαναλαμβάνω την κίνηση.
- Τίποτα πάλι?
- Χμ, δίκιο έχεις, κάτι έγινε τώρα.
- Μα δεν ακούμπησε ο αγκώνας σου στο κάθισμα!
- Α! (μικρή παύση) Αυτό εννοούσες? (ψιλοδαγκώνεται - μπορεί να κοκκίνησε κιόλας, αλλά με τον φτωχό φωτισμό της αίθουσας δεν μπόρεσα να διακρίνω) Εεε, όχι, όχι...
- Ωραία τότε.

Κάθησα και αρχίσαμε να μιλάμε περί ανέμων και υδάτων. Η παράσταση συγκλονιστική, αλλά το μυαλό μου ήταν αλλού. Αποχαιρετιστήκαμε και πήγε σπίτι γιατί είχε πρωινό ξύπνημα την επομένη.

Καθώς πήγαινα την Ε σπίτι της, της λέω "Κανόνισε να ξαναβρεθούμε και μην κάνεις τον Κινέζο, ακούς?!" Αυτή απλά χαμογέλασε. Και μου είπε ότι θα τον προσκαλούσε στα εγκαίνια μιας έκθεσης ζωγραφικής την Παρασκευή.

Και σήμερα, πρωί-πρωί, ο Δ με έκανε add στο Facebook! Και η προξενητρευτικότατη Ε τον κάλεσε ήδη στην έκθεση της Παρασκευής. Και έχει και βάθος εκτός από γοητεία ο άτιμος. Και θα πάω σίγουρα την Παρασκευή. Παρ'όλο που δεν με ενθουσιάζει η ιδέα της έκθεσης. Και έχει και μαγνητικό βλέμμα γαμώτο. Και έχω μια δουλειά την Παρασκευή βράδυ, αλλά μάλλον θα φάει μια αναβολή για από βδομάδα: δεν χάνονται τέτοιες ευκαιρίες. Και στο Facebook λέει ότι του αρέσουν και τα ταξίδια (γιαμ!) και το καλό φαγητό (διπλογιάμ!!). Και αν χαθώ από βδομάδας, δε θα είναι γιατί πλάκωσε δουλειά.

Ζήτω η άνοιξη?
Ζήτωωωωωωωω!

_______________________________
* Ό,τι έχω φάει από τα χεράκια της είναι κα-τα-πλη-κτι-κό!