Ό,τι θυμάμαι χαίρομαι *

ή Πως ένα ταξίδι στον κυβερνόχωρο μπορεί τελικά να με οδηγήσει σε ενδιαφέροντα μονοπάτια.

Στα πλαίσια μιας παράστασης που θα ανεβάσουμε σε λίγες μέρες, και μετά από προτροπή της σκηνοθέτιδας, μπήκα στο τριπάκι να μάθω λίγα περισσότερα για την πολιτική των ΗΠΑ και συγκεκριμένα για το διαβόητο USA Patriot Act. Το γκουγκλάρω λοιπόν κι εγώ, για να μπω καλύτερα στο πετσί του ρόλου μου. Και αφού διαβάσω τα (αρκούντως πληκτικά) σχετικά, βλέπω ότι υπάρχει ένας σύνδεσμος που παραπέμπει σε ένα άλλο ενδιαφέρον λήμμα. Μετά από περίπου 4 ώρες, πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάει πληροφορίες για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2028 (!) και να αναρωτιέμαι πως στο καλό κατέληξα μέχρι εδώ.

Οπότε ανοίγω το ιστορικό του «ταξιδιού» μου (α ρε άτιμη τεχνολογία) και καταγράφω το τι έχω μάθει και τι έχω δει. Το παραθέτω πιο κάτω (με μερικά δικά μου σχόλια) σε ψιλοαλφαβητική (αγγλικών) σειρά, ξεκινώντας από τους Ολυμπιακούς στους οποίους κατέληξα. Φαντάζομαι είναι και μια κάποια ένδειξη των ενδιαφερόντων μου. Παλιότερα, τέτοια ταξιδάκια τα έκανα μέσα στις σελίδες εγκυκλοπαίδειας, και πάντα έπιανα τον εαυτό μου να κοιτάω πράγματα για τα οποία δεν είχα την παραμικρή ιδέα πως τα βρήκα.

Καλοκαιρινοί Ολυμπιακοί Αγώνες:

1980 – Μόσχα – είναι οι πρώτοι που θυμάμαι να έχω δει. Η μάνα μου το λέει ακόμα ότι έβαλα τα κλάματα όταν στην τελετή λήξης η μασκότ της διοργάνωσης, ο Μίσα το αρκούδι, (καφέ αρκούδι αυτό και σε μορφή μπαλονιού) έφυγε ψηλά στον ουρανό.

1984 – Λος Άντζελες – οι πρώτοι αγώνες, λέει, που ήταν κερδοφόροι. Και πως να μη ήταν με τα Αμερικανάκια στο πηδάλιο? Κι αν θυμάμαι καλά, από τους πιθανούς διοργανωτές, όλοι είχαν αποσυρθεί και ήταν η πρώτη φορά που δεν υπήρξε δίλημμα και διαδικασία επιλογής, γιατί από τα οικονομικά προβλήματα που υπήρξαν στους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ, κανείς δε γούσταρε να αναλάβει Ολυμπιάδα.

1996 – Ατλάντα – εδώ τα Αμερικανάκια, λέει, το παράκαναν και οι Ολυμπιακοί αυτοί έχουν μείνει στην ιστορία ως οι πιο εμπορικοί. Α ρε Μελίνα...

2028 – Άμστερνταμ – οι Ολλανδοί το σκέφτονται σοβαρά να διοργανώσουν τους Ολυμπιακούς του ’28. Θα κλείνουν 100 χρόνια από την τελευταία φορά που είχαν την τιμή και το θεωρούν θέμα εθνικής υπερηφάνειας να το κάνουν.

Αεροφλότ – εθνική αεροπορική εταιρεία της Ρωσίας. Για πολλά χρόνια ήταν η μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία στον κόσμο και μάλιστα με απίστευτες επιδόσεις ασφαλείας, καθώς όλοι οι πιλότοι ήταν πρώην στρατιωτικοί. Στο παρόν, αναλόγως του μεγέθους της χώρας και του διεθνούς γοήτρου, η κατάσταση είναι αρκετά απογοητευτική, τουλάχιστον σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία.

Ασφάλεια στον αέρα – η σημερινή κατάσταση επί του θέματος, είναι σε πολύ καλά επίπεδα. Στατιστικά, πολύ περισσότεροι άνθρωποι χάνονται στο έδαφος, παρά στον αέρα και η συνηθέστερη αιτία αεροπορικών ατυχημάτων εξακολουθεί να είναι το ανθρώπινο λάθος.

Air France – KLM – η αγαπημένη μου εταιρεία! Μετά την πρόσφατη συγχώνευσή τους, τα παιδιά αυτά πάνε από το καλό στο καλύτερο.

Αεροπορική ορολογία – το ομολογώ ότι ήταν μερικοί όροι που δεν τους γνώριζα ακόμη, αλλά ευτυχώς δεν ήταν από τους σημαντικούς.

Προσωπικό αέρος – είναι εκπληκτικό το τι εκπαίδευση πέφτει και το πόσο σκληροί είναι οι όροι εργασίας σε πραγματικές αεροπορικές εταιρείες. Τα παιδιά τα δικά μας μια χαρά την έχουν...

Αίαρμπας Α380 - 800 – το πιο μεγάλο αεροσκάφος που υπάρχει μέχρι στιγμής. Το επιστέγασμα αυτό της Ευρωπαϊκής αεροναυπηγικής, μπορεί να μεταφέρει μέχρι 850 ανθρώπους με επίπεδα άνεσης που δεν υπήρξαν ποτέ πριν στον αέρα.

Ακρωτήρι & Δεκέλεια – οι στρατιωτικές βάσεις του Ηνωμένου Βασιλείου στην Κύπρο. Τελούν υπό άκρως ενδιαφέρον καθεστώς και είναι το μόνο «έδαφος» του ΗΒ που έχει ως νόμισμα του το Ευρώ.

Ατομικοί βομβαρδισμοί – ίσως το πιο θλιβερό κεφάλαιο στην ιστορία του ανθρώπινου «πολιτισμού»...

Αποκλεισμός Βερολίνου – στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου, οι Σοβιετικοί απέκλεισαν το Δυτικό Βερολίνο για δικούς τους λόγους και οι Δυτικοί εξαναγκάστηκαν σε σωρεία αντιδράσεων και δημιουργικότητας. Και εμπνεύστηκαν και αρκετοί καλλιτέχνες.

Τείχος Βερολίνου – για πολλά χρόνια, το πιο διάσημο χειροπιαστό στοιχείο διαχωρισμού του κόσμου σε Ανατολή και Δύση. Στο παρόν, πόλος έλξης τουριστών και ενίοτε προπαγάνδας.

Αερογέφυρα Βερολίνου – η μοναδική αυτή στην ιστορία αερογέφυρα, όσο αφορά διάρκεια, μέγεθος και μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, κυριολεκτικά έσωσε το Δυτικό Βερολίνο από πλήρη εξαφάνιση στη διάρκεια του χειμώνα 1948. Βοήθησε επίσης και στην εξερεύνηση και δημιουργία καινούριων μορφών μεταφοράς εμπορευμάτων αεροπορικώς.

Μπόινγκ Β747 – 400 – το δεύτερο μεγαλύτερο αεροσκάφος σε λειτουργία, που για χρόνια κυριαρχούσε τους αιθέρες. Με μέγιστη χωρητικότητα τους 455 επιβάτες, έχει μεταφέρει σχεδόν 1000 στη διάρκεια της επιχείρησης Σολομών.

Κτήρια της Μόσχας – λήμμα με κατάλογο των σημαντικότερων κτηρίων της Ρωσσικής πρωτεύουσας. Θα μου χρησιμεύσει όταν καταφέρω να κάνω χρόνο για τουρισμό σε επόμενο μου ταξίδι εκεί. Γιατί χρόνο και χώρο ποτέ δεν έχουμε: πάντα δημιουργούμε, αν αξίζει τον κόπο.

Νήσος Κλίππερτον – ακατοίκητη «βραχονησίδα». Μόλις το πάρω απόφαση να εγκαταλείψω την «κοσμική» ζωή που κάνω, παίρνω το μπογαλάκι μου και κατευθείαν εκεί!

Ψυχρός Πόλεμος 1979 – 1985 – τροφή για πολλές ταινίες και ακόμη περισσότερες οπλικές δαπάνες. Ο «Μεσαίωνας» της σύγχρονης εποχής, κατά την άποψη μου.

Ντέιβιντ Φίλιπς – ο άνθρωπος με τα περισσότερα «αγορασμένα» μίλια. Ως μέλος προγράμματος τακτικών επιβατών, αγόρασε 1250 συσκευασίες γιαουρτιού φρούτων και πήρε δώρο για κάθε συσκευασία 1000 μίλια, που μας κάνουν 1,250,000 μίλια, που του ήταν αρκετά για 4 υπερατλαντικά ταξίδια με επιστροφή. Στη συνέχεια, χάρισε τα γιαουρτάκια σε φιλανθρωπική οργάνωση κι άρχισε να βγαίνει στα τηλεοπτικά παράθυρα, καθώς η αεροπορική εταιρεία του κίνησε δικαστική αγωγή. Στην τελική, και τα μίλια πήρε και μια θέση στην ιστορία.

Ανατολική Γερμανία – κράτος που υπήρξε στα πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου και μόνο. Το συνολικό κόστος της «διχοτόμησης» της Γερμανίας, πιθανό να μην μαθευτεί ποτέ.

Ελ Αλ – ίσως η πιο ασφαλής αεροπορική εταιρεία αυτή την στιγμή. Τα Αμερικανάκια, με όλες τους τις νουθεσίες και νομοθεσίες, δεν έχουν καταφέρει ακόμα να πετύχουν τα επίπεδα ασφαλείας των Ισραηλινών.

Ευρώ – το νόμισμα της Ενωμένης Ευρώπης έχει τελικά πολύ πλούσιο παρελθόν.

Πρώτη θέση – το ταξίδι στην πρώτη θέση είναι απλά πιο ταξίδι. Το τι έχουν σκαρφιστεί οι αεροπορικές εταιρείες για τους επιβάτες της συγκεκριμένης θέσης, κυμαίνεται από το αναμενόμενο στο αναπάντεχο. Το πιο πρόσφατο: διπλό κρεβάτι στον αέρα, με την παράκληση όμως, να μην κάνουν οι επιβάτες σεξ, γιατί αποσυντονίζεται το προσωπικό εξυπηρέτησης.

Σημαία της πόλης του Λος Άντζελες – και ναι, η Πόλη των Αγγέλων έχει δική της σημαία.

Πτήση HCY522 – η μοιραία πτήση της αεροπορικής εταιρείας Ήλιος, που έμελλε να κοστίσει τις ζωές όλων των επιβαινόντων και να αναγκάσει την κατασκευάστρια εταιρεία του αεροσκάφους να επιβάλει άμεσες μετατροπές σε όλα τα αεροσκάφη του ίδιου τύπου. Οι νομικές αγωγές εναντίων της Μπόινγκ ακόμη εκκρεμούν.

Χιροσίμα – η πρώτη πόλη που βομβαρδίστηκε με ατομικά όπλα. Οτιδήποτε άλλο περισσεύει εδώ...

Υποξία – όρος που δηλώνει επίπεδο χαμηλότερο του συνηθισμένου ή και παντελή έλλειψη οξυγόνου στον αέρα που αναπνέουμε. Προκαλεί βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες σωματικές και νοητικές διαταραχές, ενώ σε μεγάλη χρονική διάρκεια μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο.

Ιμπέρια – ο εθνικός αερομεταφορέας της Ισπανίας. Θεωρείται η καλύτερη επιλογή για ταξίδια στη Λατινική Αμερική.

Διδυμοποίηση πόλεων – όλοι μας έχουμε επισκεφθεί ή ακούσει για πόλεις που είναι διδυμοποιημένες με άλλες σε άλλη χώρα. Για κάποιο ανεξήγητο σε μένα λόγο, οι περισσότερες υπάρχουν στη Βουλγαρία.

Πρόγραμμα Μανχάταν – το ιστορικό αυτό πρόγραμμα των ΗΠΑ, που ανέπτυξε την ατομική βόμβα.

Μικροεκφράσεις – οι απειροελάχιστες μεταβολές στην έκφραση του προσώπου μας, υποδεικνύουν στον προσεκτικό παρατηρητή την πραγματική μας διάθεση και δεν μπορούμε ποτέ να τις προσποιηθούμε.

Mileage run – όρος που δηλώνει τις (απεγνωσμένες) προσπάθειες μελών των προγραμμάτων τακτικών επιβατών των αεροπορικών εταιριών για να εξασφαλίσουν παραμονή σε ψηλότερο στάτους πριν τη λήξη της χρονιάς.

Ναγκασάκι – η δεύτερη πόλη που βομβαρδίστηκε με ατομικά όπλα.

Αεροδρόμιο Λευκωσίας – το πιο προηγμένο αεροδρόμιο της Μέσης Ανατολής το 1974, στο παρόν σαπίζει εγκατελειμμένο...

Επιχείρηση Σολομών – διοργανώθηκε με σκοπό την εκκένωση της εβραϊκής κοινότητας στην Αιθιοπία λόγω πολιτικής αστάθειας. Παρόμοιες επιχειρήσεις είχαν γίνει και στο παρελθόν, αλλά η συγκεκριμένη έθεσε το παγκόσμιο ρεκόρ στη μεταφορά επιβατών σε μια μόνο πτήση στις 24 Μάη 1991 όταν ένα Μπόινγκ 747 της Ελ Αλ μετέφερε 1,122 επιβάτες. Σε αυτό το νούμερο δεν συμπεριλαμβάνονται τα δύο μωρά που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της πτήσεις. Σημειωτέον ότι ο μέγιστος αριθμός επιβατών για τους οποίους είναι κατασκευασμένος ο συγκεκριμένος τύπος αεροσκάφους, δεν ξεπερνά τα 600 άτομα.

Παλιομέτοχο – από τα αστεία της Γουίκιπήντια, το συγκεκριμένο χωριό της Κύπρου έχει ένα μάλλον ενδιαφέρον λήμμα.

Πήτερ Φέχτερ – ο άτυχος νέος που πέθανε από ακατάσχετη αιμορραγία, μπροστά στα μάτια πλήθους κόσμου, στο έδαφος κάτω από το τείχος του Βερολίνου, όταν προσπάθησε να διαφύγει στη Δύση. Οι μεν Ανατολικογερμανοί δεν ήθελαν να τον βοηθήσουν, οι δε Δυτικογερμανοί δεν τολμούσαν να τον βοηθήσουν.

Πτήση PAL434 – μετά από έκρηξη βόμβας, ο πιλότος του Μπόινγκ 747-200 των Φιλιππινέζικων Αερογραμμών έχασε παντελώς τον έλεγχο του αεροπλάνου, αλλά παρά όλα αυτά, κατάφερε να το προσγειώσει σε κοντινό αεροδρόμιο. Το περιστατικό αυτό σημάδεψε το ξεκίνημα για την επιβολή καινούριων μέτρων ασφαλείας και συγκεκριμένα τους ελέγχους παπουτσιών και υγρών.

Ταχύτητες V – σειρά από ταχύτητες που πρέπει να αναπτύξει ένα αεροσκάφος. Η πρώτη που απαιτείται είναι η V-0, η οποία επιτρέπει στο αεροσκάφος να απογειωθεί. Αν, για διάφορους λόγους, δεν την πετύχει, η απογείωση ακυρώνεται και το αεροσκάφος επιστρέφει στην αρχή του διαδρόμου για νέα προσπάθεια. Αν την πετύχει, προχωράει στην V-1, η οποία επιτρέπει στο αεροσκάφος να ανέβει στο επιθυμητό ύψος για κανονική πτήση. Αν δεν την πετύχει, επιστρέφει πίσω στο έδαφος για ελέγχους και καινούρια προσπάθεια. Η επίτευξη της V-1, γίνεται γνωστή στην καμπίνα με ηχητικό σήμα, που είναι και το πρώτο «κλινκ» που ακούγεται στην απόλυτη σιωπή της απογείωσης.

Γουώλλις & Φουτούνα – νησιωτικό κράτος του νότιου Ειρηνικού Ωκεανού, που είναι έδαφος της Γαλλίας. Που θα μου πάει, δε θα κάνω ένα ταξιδάκι προς τα εκεί κάποια στιγμή?... Κι επειδή πιστεύω πως και τελευταίο στον κατάλογο είναι, και όμορφα είναι, να και μια φωτογραφία από τη συγκεκριμένη χώρα.


* και όποτε θυμάμαι Εκείνον, πάντα χαίρομαι