16 Απριλίου 2008

Η συνταγή της ημέρας

(ή Πως "μεγαλούργησα" στην κουζίνα χωρίς πολύ κόπο)

Μετά από μια αρκούντως κουραστική μέρα στο γραφείο, μπαίνω σπίτι και το μόνο που θέλω είναι να κάνω ένα ντους, να ξεκουραστώ και να φάω. Ίσως και να χαζέψω λίγη τηλεόραση. Το ντους και η ξεκούραση εύκολα πετυχαίνονται. Έλα όμως που δεν υπάρχει τίποτα πια για φαΐ, καθότι έχω από την Κυριακή να πάω για ψώνια? Αφού τσιμπολογήσω λίγο τυράκι με ψωμί, παίρνω τη "μεγάλη" απόφαση να κατέβω στο σουπερμάρκετ για ψώνια.

Η λίστα μου μικρή σχετικά, γιατί μόνο για άλλες τέσσερις μέρες θα είμαι εδώ. Σε δέκα λεπτά έχω φύγει και σε άλλα πέντε είμαι πίσω στο σπίτι πάλι. Μετά από λίγη σκέψη ξεκινάω.

"Φανταστική" πάστα σε 7 λεπτά
- Κόβω το πράσο σε ροδέλες
- Κόβω 150 γρ. ζαμπόν σε κυβάκια
- Βάζω λίγο ελαιόλαδο σε πλατύ τηγάνι
- Μόλις αρχίζει να ζεματάει, ρίχνω μέσα το πράσο
- Μετά από λίγο (δε θέλω το πράσο εντελώς καμένο) ρίχνω και το ζαμπόν
- Αφού "γνωματεύσω" ότι είναι έτοιμα, τα σβήνω και τα αφήνω να κρυώσουν λίγο
- Ρίχνω από πάνω δυο κουταλιές της σούπας μουστάρδα
- Σε μια κατσαρόλα, βάζω ένα λίτρο νερό να βράσει
- Ρίχνω μέσα (εδώ είναι και το "μυστικό") δύο σακουλάκια "έτοιμη" σούπα λαχανικών
- Ακολουθώ τις οδηγίες παρασκευής της σούπας, αλλά δεν την αφήνω να "τελειώσει"
- Ρίχνω μέσα τα ζυμαρικά (για σήμερα φουσίλι) και τα αφήνω να πάρουν μια βράση
- Ανακατεύω συχνά και μετά από κάνα δίλεπτο τα σβήνω και τα αφήνω να "πιουν" τη σούπα
- Μέχρι να στρώσω τραπέζι για την αφεντιά μου, τα ζυμαρικά είναι έτοιμα
- Ρίχνω από πάνω το ζαμπονοπρασομουσταρδοσώς και ανακατεύω καλά
- Τρώω δύο πιάτα και σκέφτομαι ότι είμαι γουρούνι τελικά
- Γράφω ανάρτηση για να το έχω να το θυμάμαι το τι λουκούλλειο γεύμα πέτυχα

5 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Δεν αμφιβάλλω αγαπητέ.. αλλά μου πεσε βαρύ και μου 'ρχετε να ξεράσω βραδιάτικα μόνο που το διαβάζω... Φιλιά!!

Αρκούρης είπε...

@ Hfaistiwnas:
κατ αρχάς εσύ τέτοια ώρα τι κάνεις ξύπνιος? :)))
Κατά δεύτερον, καθόλου βαρύ ρε συ! Ίσα ίσα, μια χαρά ελαφρύ ήτανε. Όχι και να ξεράσεις! Προς Θεού δηλαδής!!!

turigr είπε...

Νόστιμη φαίνεται. Κι επειδή έχω μια αδυναμία στην pasta, θα τη δοκιμάσω και θα επανέλθω με τις εντυπώσεις μου.
Υ.Γ. Επιτέλους διβάζουμε τις αναρτήσεις σου.

blue piccadilly είπε...

yummy!!! Can I have some pasta, please?

Αρκούρης είπε...

@ turigr:
και φαίνεται και είναι! Κι έχω κι εγώ αδυναμία στην πάστα. Αν ήταν καλό, θα έτρωγα καθημερινά. Είμαι καλός μάγειρας ;) Όχι ότι να το παινευτώ, αλλά όποιοι δοκίμασαν κάτι από τα χέρια μου, έχουν να το λένε. Αν δοκιμάσεις τη συνταγή αυτή, πες και σε μένα πως σου βγήκε ;)
Υ.Γ.: μερικές διαβάζεις. Οι περισσότερες είναι μεν αναρτημένες δε, αλλά εμφανίζονται μόνο οι τίτλοι δε. Δε ξέρω τι κάνω λάθος. Που θα μου πάει, θα τις φτιάξω όμως ;)

@ blue piccadilly:
χαίρομαι που σου άρεσε ;) Κι επειδή το μάτι είναι αχόρταγο, έφτιαξα πολύ περισσότερη από όση θα μπορούσα να καταναλώσω, οπότε έμεινε αρκετή και σίγουρα θα σου έδινα ;) Έτσι κι αλλιώς, το κάθε φαγητό είναι πολύ καλύτερο με καλή παρέα.