Πάει και τελείωσε: δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αποκτήσω το υγιές σώμα που θέλω στο σύντομο μέλλον! Και σίγουρα όχι πριν το καλοκαίρι, που το είχα για στόχο. Με δύο συναδέλφους σε ενδιαφέρουσα και οι δύο γλυκτζούδες, όποτε επιθυμήσουν κάτι πρέπει να το έχουν, σωστά; Σωστά! Έλα όμως που ΚΑΘΕ απόγευμα θέλουν ...«κάτι γλυκό». Και σα να μην έφτανε αυτό, δεν αρκούνται στο να φέρουν δύο ή τρία κομματάκια, όσα δηλαδή θέλουν για να τους φύγει η «γλύκα». Όοοοχι: φέρνουν ολόκληρο το κέικ! (δηλαδή, τί φέρνουν, ας είναι καλά τα παιδιά των ζαχαροπλαστείων που έχουν μάθει τη διεύθυνση του γραφείου κι απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη – από την άλλη, ευτυχώς ο ένας είναι γλυκός κι από μόνος του, οπότε χορταίνει και μας λίγο το μάτι μας...)
.
Αλλά το χειρότερο; Πάντα, μα πάντα, απ’ τα καλύτερα ζαχαροπλαστεία παραγγέλνουν! Δεν έχει έρθει ΕΝΑ γλυκάκι που να είναι σκάρτο: τι τάρτες φρούτων, τι σοκολατίνες, τι κέικ... Σήμερα ας πούμε, ήρθε ένας καρδινάλιος, στρουμπουλός και κορδωτός, μπουκιά και συχώριο! Έκοψα ένα μικρότατο κομμάτι για αρχή, ώστε όταν φαω και δεύτερο, εξίσου μικρό, να συμπληρωθεί μερίδα. Γιατί όπως είπε και ο Όσκαρ Γουάιλντ: «Μπορώ να αντισταθώ στα πάντα, εκτός από τον πειρασμό.»
10 σχόλια:
Αααχ ο αγαπημένος μου Όσκαρ... :) όσο για τα γλυκά, εγώ δεν μιλάω, τα έχω κόψει... και είναι δύσκολο!
@ Hfaistiwnas:
αγαπημένος και λατρεμένος όντως! Όσο για αυτό που λες για τα γλυκά, τι να σου πω τώρα?...
1. Δε σε πιστεύω! ;)
2. Αν όντως το'χεις καταφέρει, μη μου πεις τον τρόπο, γιατί μάλλον θα τον δοκιμάσω, κι αν όντως πιάνει, τι θα μου απομείνει ρε συ?! Μα να τα κόψω ΚΑΙ αυτά???!!??!
Βρε ναι...
και εγώ όλα κομμένα τα έχω... συνήθεια είναι!!! χεχε!!!
μα όλα όλα κομμένα??!? Γιατί ρε αγόρι?
Έλα ντε...
κοίτα να δεις και μια άλλη οπτική γωνία: τρως όσα γλυκά θες. Μετά πας στο γυμναστήριο, και καλά για να χάσεις τα περιττά κιλάκια. Όπου εκεί συμβαίνει, εκ πρώτης, το εξής: παίρνεις (τουλάχιστον) μάτι τα άλλα αγοράκια που γυμνάζονται. Εκ δεύτερης, τα βλέπεις λιγάκι (εώς πολύ) καλύτερα στα αποδυτήρια. Στην τελική, ίσως παίξει και κάτι. Πως το ακούς? ;)
Μια χαρά! Το γυμναστήριο είναι στο Καρπενήσι και εγώ σε χωριό. Και νομίζεις πως είναι σαν μεγάλης πόλης; όοοοχι δύο δωμάτια το καθένα και στοιβαγμένα τα όργανα... Άσε που μαζεύονται όλοι οι "άντρες" και σχολιάζουν μέχρι και το βρακί σου (δεν έχω πάει ποτέ, τα έμαθα απο μια ξαδέρφη μου, που πήγαινε). Απαπα! Ίσως αν έβρισκα παρέα να πήγαινα, ίσως λέω!
@ Hfaistiwnas:
και είναι μακριά το χωριό? Και επίσης, που το κακό να σε κοιτάνε? ;) Σκέψου το λίγο, ρε συ. Ειδικά αν είναι να σχολιάζουν θετικά "μέχρι και το βρακί σου", μια χαρά το ακούω εγώ. Ε?...
Ένα τέταρτο είναι μακριά, αλλά πηγαινοέρχομαι για τη δουλειά, να ξαναπάω δεν έχω όρεξη. Ναι, το να με κοιτάνε.. δεν θα με πειράξει τώρα που το λες...
@ Hfaistiwnas:
ρε συ, ένα τέταρτο δεν είναι τίποτα! Κι επίσης, θα μπορούσες να πήγαινες αμέσως μετά τη δουλειά για να μη χρειάζεται να πηγαινοέρχεσαι ;) Και ναι, το να σε κοιτάνε μια χαρά θα μπορούσε να είναι. Είδες πως αλλάζουν τα πράγματα άμα τα δεις με θετική σκέψη? ;)
Δημοσίευση σχολίου