29 Φεβρουαρίου 2008

Εστιατόρια

Αν είναι κάτι που υπάρχει σε μεγάλη ποικιλία εδώ, είναι σίγουρα τα εστιατόρια. Ότι κουζίνα επιθυμήσει κανείς, θα τη βρει το δίχως άλλο. Και ότι ώρα θέλει. Από κουζίνα αργεντινής (υπέροχα στέικ) και αφρικανική (οικολογική ζέβρα φιλέτο) μέχρι πολυνησιακή (γαλοπούλα με μάνγκο) και ινδική (φανταστικά κάρυ κοτόπουλο) και φυσικά ιαπωνική. Αυτό που κάνει εντύπωση όμως, είναι το πάθος των Μοσχοβιτών με τα σούσι: ότι κουζίνα κι αν φτιάχνει το μαγαζί, πάντα υπάρχουν σούσι στο μενού! Ακόμα και σε καφετέριες που συνήθως πάει κάποιος για κάνα τοστάκι και καφέ, σερβίρουν και σούσι. Αν ερχόμουν μαζί Του, θα τρελαινόταν στα σίγουρα, αλλά δεν το βλέπω να συμβαίνει στο σύντομο μέλλον... (εδώ στο μακρινό μέλλον και δεν το βλέπω)

Εκεί που συνήθιζα να λέω ότι δε φεύγει κανείς από την Κύπρο χωρίς να έχει πάρει πεντέξη κιλάκια, τελικά θα το λέω για τη Μόσχα αυτό. Γιατί σε όσα εστιατόρια κι αν πήγα, οι κουζίνα είναι εξαιρετική! Και το εκπληκτικό είναι ότι και η εξυπηρέτηση είναι άψογη. Πάνε ανεπιστρεπτί οι μέρες της σοβιετικής εξυπηρέτησης, που οι υπάλληλοι έδιναν την εντύπωση πως, σε όποιο κατάστημα κι αν έμπαινες, τους χρωστάς. Τώρα πια, τα γκαρσόνια ξεσκίζονται να εξυπηρετήσουν, αλλά χωρίς την επιτακτική επιμονή για φιλοδώρημα, που συναντάει κανείς στις ΗΠΑ. Φυσικά, με το αζημίωτο.

Δε ξέρω τι μισθούς δίνουν στο προσωπικό εδώ, αλλά οι τιμές είναι αρκούντως τσουχτερές. Εκτός από τα ταχυφαγεία και άλλα μέρη που σερβίρουν πρόχειρο φαγητό, όλα τα άλλα εστιατόρια χρεώνουν περί τα €50 με €60 το πιάτο. Κι αυτό, χωρίς αλκοόλ, μόνο με νερό ή αναψυκτικό.

Χτες για παράδειγμα πήγα στο εστιατόριο «Μάρκετ» που ειδικεύεται στα ψαρικά και λοιπά θαλασσινά. Ευτυχώς, μας έκαναν το τραπέζι, γιατί από ότι είδα στον λογαριασμό, για 5 άτομα, η χρέωση ήταν €584 παρακαλώ! Αλλά, όλα, μα όλα, ήταν υπέροχα: από το διάκοσμο, και γενικά το χώρο, την εξυπηρέτηση που ήταν άψογη (ανά πάσα στιγμή, υπήρχε κοντά στο τραπέζι μας τουλάχιστον ένα άτομο) και φυσικά τα πιάτα που ήταν καταπληκτικότατα: από τα ορεκτικά και τις σούπες, μέχρι τις σαλάτες και τα ψωμάκια και φυσικά τα κυρίως πιάτα, μια πανδαισία χρωμάτων και γεύσεων. Αυτό που ξεχώρισα όμως, ήταν τα χτένια με λευκή σάλτσα: γιαμ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: