Καλά, μιλάμε εδωπέρα ο κόσμος δεν παίζεται! Άμα ακούσεις το τι πληρώνουν για να αγοράσουν μια στέγη να έχουν πάνω από το κεφάλι τους, θα σου φύγει το καφάσι! Τρελά λεφτά. Μέχρι και πέντε χιλιάδες δολάρια το τετραγωνικό μέτρο. Ναι, ναι, τόσο απίστευτα.
Εννοείται ότι πιο έξω από το κέντρο, οι τιμές είναι κάπως πιο λογικές. Για παράδειγμα, σε μία ώρα απόσταση από την πόλη, μπορεί κανείς κάλλιστα να βρει διαμέρισμα προς χίλια δολάρια το τετραγωνικό. Εντελώς τζάμπα δηλαδή! Εκεί λοιπόν που νομίζαμε ότι μόνο σε μας είναι οι τιμές δολοφονικές, έρχεται αυτή η ανακουφιστική είδηση και μας καλμάρει τα νεύρα, μην τρελαθούμε εντελώς.
Φυσικά, εντάξει, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, στο κέντρο βρίσκει κανείς πολύ όμορφα διαμερίσματα με καταπληκτική θέα και υπέροχο σχεδιασμό, χλίδα που δεν φαντάζεται κανείς, άμεση και άνετη πρόσβαση στο δίκτυο συγκοινωνίας και μέσων μαζικής μεταφοράς, αλλά και κοντά σε πολυκαταστήματα, σουπερμάρκετ, σινεμά, μπαράκια, κλαμπ, θέατρα, για να μη μιλήσω και για τα πάμπολλα σημεία συνάθροισης «ενδιαφέροντων» ανθρώπων...
Εννοείται κιόλας ότι με τον φιλοδυτικισμό που διακρίνει τους Μοσχοβίτες, από την πόρτα του σπιτιού τους μέχρι και την τουαλέτα, τα πάντα έχουν σφραγίδα μεγάλων οίκων της Ευρώπης και της Αμερικής. Τίποτα το ρωσικό δεν μπαίνει μέσα στα σπίτια τους. Ακόμα και για γάλα να πάει κανείς, θα βρει γαλλικό, φινλανδικό, γερμανικό, αλλά όχι ρωσικό γάλα.
Εννοείται ότι πιο έξω από το κέντρο, οι τιμές είναι κάπως πιο λογικές. Για παράδειγμα, σε μία ώρα απόσταση από την πόλη, μπορεί κανείς κάλλιστα να βρει διαμέρισμα προς χίλια δολάρια το τετραγωνικό. Εντελώς τζάμπα δηλαδή! Εκεί λοιπόν που νομίζαμε ότι μόνο σε μας είναι οι τιμές δολοφονικές, έρχεται αυτή η ανακουφιστική είδηση και μας καλμάρει τα νεύρα, μην τρελαθούμε εντελώς.
Φυσικά, εντάξει, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, στο κέντρο βρίσκει κανείς πολύ όμορφα διαμερίσματα με καταπληκτική θέα και υπέροχο σχεδιασμό, χλίδα που δεν φαντάζεται κανείς, άμεση και άνετη πρόσβαση στο δίκτυο συγκοινωνίας και μέσων μαζικής μεταφοράς, αλλά και κοντά σε πολυκαταστήματα, σουπερμάρκετ, σινεμά, μπαράκια, κλαμπ, θέατρα, για να μη μιλήσω και για τα πάμπολλα σημεία συνάθροισης «ενδιαφέροντων» ανθρώπων...
Εννοείται κιόλας ότι με τον φιλοδυτικισμό που διακρίνει τους Μοσχοβίτες, από την πόρτα του σπιτιού τους μέχρι και την τουαλέτα, τα πάντα έχουν σφραγίδα μεγάλων οίκων της Ευρώπης και της Αμερικής. Τίποτα το ρωσικό δεν μπαίνει μέσα στα σπίτια τους. Ακόμα και για γάλα να πάει κανείς, θα βρει γαλλικό, φινλανδικό, γερμανικό, αλλά όχι ρωσικό γάλα.
Φυσικά, τι να το κάνεις το σπίτι, άμα δεν υπάρχει Εκείνος, μου λες?...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου