22 Φεβρουαρίου 2008

Πιο καλή η μοναξιά?

Και τελικά προς τι όλη αυτή η φασαρία στο ψάξιμο για το «τέλειο» ταίρι; Υπάρχει άραγε; Αξίζει άραγε ο κόπος; Υπάρχει άραγε νόημα; Κι όταν τον βρεις, μετά τι; Προς τα που; Υπάρχουν άραγε εγγυήσεις; Πόσο σημαντική είναι η εξωτερική εμφάνιση; Η εσωτερική επικοινωνία; Η σεξουαλική χημεία; Τα κοινά ενδιαφέροντα; Κι αν μια καλή πρωία τα μαζέψει και φύγει χωρίς κανένα λόγο; Τα χάνεις αυτά που έχεις επενδύσει; Σου μένουν; Τα ξανακερδίζεις; Τον εαυτό σου τον βρίσκεις; Αν δεν επένδυες; Αν το είχες πάρει πιο χαλαρά; Θα ‘ταν άραγε καλύτερα; Ή μήπως θα το ζούσες λιγότερο; Μήπως γενικά θα ζούσες λιγότερο; Μήπως άραγε θα ζήσεις περισσότερο ή καλύτερα αν τα παίρνεις όλα στο πιο χαλαρό; Κι αν φύγεις εσύ μια μέρα; Αν αρρωστήσεις; Αν πεθάνεις; Αν απλά φύγεις; Θα σε πει «γαϊδούρι» και «μαλάκα»; Θα δείξει κατανόηση; Καλύτερα να φύγεις εσύ πριν σε παρατήσει για να μην πληγωθείς; Να σταματήσω καλύτερα να τα σκέφτομαι όλα μπας και βρω την υγειά μου; Ουφ!...

7 σχόλια:

Sogian είπε...

Μοιάζει λίγο με το γνωστό και γραφικό πια ανέκδοτο...

"Άντε γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου..."

Φιλί.

Equilibrium είπε...

Τα ιδια ερωτηματα έχω κι εγώ...

Αρκούρης είπε...

@ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ:
δίκιο έχεις, απλά δε θέλω να πω αυτή τη φράση. Δε θέλω ακόμα να πω αυτή τη φράση...

@Equilibrium:
ούτε εσύ δεν έχεις βρει απαντήσεις ε?... Ουφ. Συνεχίζω το ψάξιμο κι αν βρω κάτι, θα σ'ενημερώσω. Αν πάλι βρεις εσύ, lemme know! ;)

Hfaistiwnas είπε...

Ποιός θα μας τα απαντήσει όλα;;;

Αρκούρης είπε...

@ Hfaistiwnas:
δεν έχεις ούτε εσύ απαντήσεις, ε?...

Hfaistiwnas είπε...

Που τέτοια τύχη...

Αρκούρης είπε...

@ Hfaistiwnas:
μόλις βρω κάτι θα σε ενημερώσω. Αν τυχόν βρεις εσύ, θα το εκτιμούσα άμα μου έλεγες.

καλό μας ψάξιμο! :)