Το βράδυ αυτό...

... αλλιώς το είχα φανταστεί. Αλλά κι έτσι όπως μου ήρθε, θα το περάσω.

Καλό σαββατοκύριακο!

--- --- --- --- --- ---

Είναι πραγματικά εκπληκτικό πως κάποια τραγούδια μοιάζουν να γράφτηκαν ακριβώς "για μένα" από άτομα που δεν είχαν ποτέ την παραμικρή ιδέα του τι νοιώθω και πως αισθάνομαι και ιδιαίτερα όταν γράφτηκαν αρκετό καιρό πριν. Ένα τέτοιο είναι και το πιο κάτω. Εδώ και αρκετές βδομάδες με εκφράζει αρκετά, όχι τόσο το τι λέει, όσο για το τι θα μπορούσαν να έλεγαν οι στίχοι σε κάποιο άτομο που εκτιμώ απεριόριστα.

Η πρώτη εκτέλεση του συγκεκριμένου τραγουδιού είναι σε αργό ρυθμό και κάπως μελαγχολική διάθεση. Η πιο κάτω εκτέλεση όμως με εκφράζει περισσότερο, καθώς πάει πιο πολύ με το πνεύμα της διάθεσης μου στη φάση που είμαι τώρα.



Και, φυσικά, ακολουθεί η δική μου ερμηνεία των στίχων:

Θέλω ν'αφεθείς
(δεν θα παρεξηγηθείς)
σε μένα που μπορώ
ν'απαντώ και ν'απορώ

Θέλω ν' αφεθείς
μη φοβηθείς
εσύ, που μπορείς
μ'ένα χάδι ν'αδικείς

Χρόνο έχεις
γιατί αντέχεις
είσαι ουρανός που πονάει
κι όλο βρέχει...

Διώξε τα σύννεφα
σταμάτα τη βροχή
το καλοκαίρι αυτό αλλιώς το είχα φανταστεί: μαζί σου!

Διώξε τα σύννεφα
σταμάτα τη βροχή
το καλοκαίρι αλλιώς το είχα φανταστεί

Θέλω ν'αφεθείς
κι ας παρασυρθείς
εσύ που μπορείς
σε σταγόνα να πνιγείς

Θέλω ν'αφεθείς,
μην φοβηθείς,
εσύ, που μπορείς
μ'ένα χάδι ν'αδικείς

Διώξε τα σύννεφα
σταμάτα τη βροχή
το καλοκαίρι αυτό μαζί σου
αλλιώς το είχα φανταστεί

Διώξε τα σύννεφα
σταμάτα τη βροχή
το καλοκαίρι αλλιώς το είχα φανταστεί

Θέλω ν αφεθείς

να ζήσεις

να νοιώσεις

να πάρεις

να δώσεις

Θέλω ν'άφεθείς...

Κι ας ξέρω ότι χέστηκες για το τι θέλω και το τι έχω φανταστεί...